Nazwa: Maalox
Opakowanie: 40 tabletek
Sposób użycia: Doustnie 1-2 tabletki na 90 minut po posiłku lub w czasie bólu. Tabletki należy ssać lub żuć. Dawka maksymalna - 140 ml zawiesiny na dobę.
Skład: 1 tabletka zawiera 400 mg wodorotlenku magnezu i 400 mg wodorotlenku glinu.
Wskazania: Maalox stosuje się w przypadku leczenia zaburzeń ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego, związanych z nadkwaśnością:
- nieżyt żołądka,
- zarzucanie wsteczne treści żołądka do przełyku w przebiegu przepukliny roztworu przełykowego przepony,
- niestrawność, zgaga z powodu nadkwaśności,
oraz pomocniczo w leczeniu:
- choroby wrzodowej dwunastnicy,
- choroby wrzodowej żołądka.
Maalox – lek o miejscowym działaniu zobojętniającym nadmiar kwasu solnego soku żołądkowego, ściągającym i osłaniającym błonę śluzową żołądka i dwunastnicy. Nie powoduje nadmiernego zobojętniania treści żołądka i wtórnego pobudzenia wydzielania kwasu.
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na wodorotlenek glinu, wodorotlenek magnezu lub którykolwiek składnik leku,
- ciężka niewydolność nerek.
Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek lub poddawanych hemodializie oraz u dzieci poniżej 6 r.ż., zwłaszcza odwodnionych lub z niewydolnością nerek. Tabletki zawieraja sacharozę - ostrożnie stosować u chorych z cukrzycą.
Można stosować w ciąży i okresie karmienia piersią w zalecanych dawkach i zgodnie ze wskazaniami. Nie należy stosować długotrwale.
Działania niepożądane: Możliwe zaparcia, biegunki, nudności, wymioty, jasne zabarwienie stolca. Po długotrwałym stosowaniu przy niedostatecznej podaży fosforanów objawy hipofosfatemii oraz niewydolność nerek (na skutek odkładania się fosforanu amonowo-magnezowego), a u chorych dializowanych może spowodować lub nasilić osteomalację, a także zwiększyć ryzyko encefalopatii.
